چند روزیست که به دادگاه و قضاوت و قصاص فکر میکنم. قاضی باید بی طرف و به دور از احساس باشد و درست و عقلانی حکم دهد. قصاص هم مربوط به طرف خاطی باید باشد.مثلا من که کسی را ضرری رسانده ام ،،فاعل منم و قصاص باید در مورد من صورت گیرد.
به نظرم عادلانه ترین صورت همین هست.
اما دادگاه و قصاص و جریان دیگری نیز هست که ن میدانم اسمش را چه بگذارم؟! قاضی #نامتشخص و دور از دسترس و جریان تعطیل و در عین حال من حبل الورید هست.
ظاهرا بی طرف و سریع الحساب .
همان ماجرای بالا را که در مورد دادگاه و قصاص در عالم بشری را گفتم را به یاد آورید .
فاعل من ،به کسی ضرر می رسانم اما در عین حال به جای اینکه از فاعل قصاص مستقیم گرفته شود ،،،بجایش پسر،دختر ،مادر یا یکی از بستگان را مجازات میکند تا فاعل سر عقل بیاید ... من که قصاص عالم بشری را عادلانه نه میبینم.
ولی بین این دو قصاص و تنبیه کردن به نظرتان کدام عادلانه تر است؟؟؟ قصاص مستقیم فاعل یا قصاص غیر مستقیم فاعل؟؟؟ و نیز
کدام دادگاه بهتر است و عادلانه تر است ؟ اگر دادگاه بشری نا عادلانه هست آیا میشود آنرا دادگاه نامید؟ یا قصاص و دادگاه الهی نا عالانه است چگونه میشود آنرا توجیه کرد و بدان معتقد بود؟؟؟
